عروسک یا ایماندار به خدا بعضی وقتها می شویم عروسک خیمه شب بازی شیطان و خودمان هم خبر نداریم .ممکنه سوال بشود. کی ؟ و چه وقت ؟ زمانیکه خودمان را از ایمانداران دیگه بهتر میدانیم و مرتب از این و اون ایراد میگیریم زمانیکه می خواهیم برای خواسته های نامشروع خودمان دیگران را بسیج کنیم .زمانیکه شروع به غیبت و تهمت زدن می کنیم. زمانیکه حاضر به اطاعت از کلیسا و شبان خود نیستیم ،و خود را بالاتر  می بینیم. زمانیکه دنبال نقطه ضعف از ایمانداران و شبان هستیم. و زمانیکه به کلیسا وفادار نیستیم ،که نتیجتاً با این کارها داریم اتحاد ایمانداران را از بین می بریم.آن موقع است که شیطان از ما استفاده می کند. برای خواسته های خودش.   و ما به دنبال شیطان میگردیم!!!؟ پس بیائید طبق کلام خدا زندگی کنیم و از این کارهای شیطانی بدور باشیم و  بجای اینکه شیطان را جلال بدهیم خدا را جلال بدهیم. آمین  کشیش نوری قبیتی

عید پِسَح هر ساله به یادگاری رهایی یهودیان (اسرائیلیها) از اسارت در مصر جشن گرفته می‏شد. این عید برای مدت یک هفته بطول می‏کشید و اسرائیلیها در طی آن فقط باید نان فطیر می‏خوردند. از اینرو عید پِسَح، عید فطیر نیز نامیده می‏شد. بره پِسَح باید در اولین روز عید قربانی می‏شد و خوراک پِسَح خورده می‏شد (خروج ۱۲: ۱۴-۱۷؛ لاویان ۲۳: ۴-۸).  واژه ”‏پِسَح به معنی ”‏گذر کردن است. در آخرین شبی که اسرائیلیها در مصر بودند، خداوند بر آن شد تا تمامی نخست زادگان موجودات زنده در مصر را به هلاکت برساند، زیرا فرعون حکمران مصریها از آزاد ساختن اسرائیلیها برای ترک مصر امتناع کرده بود. اما خداوند اول به اسرائیلیها فرمان داد تا بره‏ای را قربانی کرده و مقداری از خون آنرا بر چهار چوب درب منازل خود بمالند. و زمانی که فرشته هلاک کننده بیاید و خون را ببیند، خواهد دانست که نباید نخست زادگان این خانه‏ ها ‏را هلاک سازد (خروج ۱۲: ۱-۱۴، ۲۱-۳۰؛ عبرانیان ۱۱: ۲۸).  به همین شکل مسیح نیز همانند یک بره پِسَح است (اول قرنتیان ۵: ۷). از طریق خون مسیح یعنی مرگ وی بر صلیب ما از اسارت گناه و مرگ آزاد شده ‏ایم. ‏از اینرو کاملا بجا بود که خود مسیح درست در هنگام عید پِسَح قربانی شود (مرقس ۱۴: ۱، ۱۲).  مسیحیان عید پِسَح یهودیان را جشن نمی‏گیرند یعنی مراسم نان فطیر را برگزار نمی‏کنند. اما مسیحیان در عوض آن، مرگ و رستاخیز مسیح را جشن می‏گیرند. روز مرگ او به نام جمعة‏الصلیب و روز رستاخیز وی از مردگان به نام عید پاک، جشن گرفته می‏شود.

وقتی در نگاه بیمارگونه بعضی افراد،  گناه انسان ها، رنگ و نژاد، ملیت و مذهبشان باشد، آن وقت دیگر هیج نیازی به فهم و شعور، و شرافت و درک عاقلانه برای تحقیق، بررسی و ارزیابی ارزش انسانها ، باقی نمی ماند. زیرا در ذهن این گونه افراد مریض، همه انسان ها به جـرم رنگ و نژاد، و ملیت و مذهبشان محکوم به آوارگی و نابودی اند.  چقدر دنیای بحران زده ما دراین شرایط اسفناک به عمق اندیشه متعالی عیسی مسیح، در مقابل این نگاه  فاقد شعور و شرارت بار ، نیازمند است.   کلام خدا در مورد عیسی مسیح  می‌گوید:  تو ذبح شدی (مصلوب شدی) و همه انسان ها را (از اسارت گناه) برای خدا به خون خود، از هـر قبیله و از هر زبان و از هر قـوم و از هر ملیتی خـریدی و یکایک ایشان را برای خـدای ما پادشاهان و کاهنـان ساختی تا خودشـان بر شرایط زندگی خودشان حاکم باشند.  (مکاشفه ۵: ۹-۱۰)   و چه نگاه شفا بخشی ست نگاهی که درآن هیچ  نژاد و ملیتی برهیچ  نژاد و ملیتی برتری  ندارد. زیرا مسیح  برای نجات همه  انسانها یک قیمت مساوی پرداخت کرده است .هللویا ای پدر ما که در آسمانی

نویسنده:جلیل سپهر از کلیسایی پیام رهایی 

مَرقُس ۱:‏۲-‏‏۸ -‏‏ مَتّی ۳:‏۱-‏‏۱۱؛ لوقا ۳:‏۲-‏‏۱۶

۱آغاز بشارت دربارۀ عیسی مسیح، پسر خدا.

۲در کتاب اِشَعْیای نبی نوشته شده است:

اینک رسول خود را پیشاپیش تو می‌فرستم،

که راهت را هموار خواهد کرد؛»

۳ندای آن که در بیابان فریاد برمی‌آورد:

”راه را برای خداوند آماده کنید!

مسیر او را هموار سازید.‌»

۴مطابق این نوشته، یحیای تعمیددهنده در بیابان ظهور کرده، به تعمیدِ توبه برای آمرزش گناهان موعظه می‌کرد.۵اهالی دیار یهودیه و مردمان اورشلیم، همگی نزد او می‌رفتند و به گناهان خود اعتراف کرده، در رود اردن از دست او تعمید می‌گرفتند.۶یحیی جامه از پشم شتر بر تن می‌کرد و کمربندی چرمین بر کمر می‌بست، و ملخ و عسل صحرایی می‌خورد.۷او موعظه می‌کرد و می‌گفت: پس از من، کسی تواناتر از من خواهد آمد که من حتی شایسته نیستم خم شوم و بند کفشهایش را بگشایم.۸من شما را با آب تعمید داده‌ام، امّا او با روح‌القدس تعمیدتان خواهد داد.»

جایی که گاو نباشد آخور تمیز می‌ماند اما از قوت گاو محصول زیاد می‌شود. 
(امثال 14: 4)

تمیزی آخور یا زیاد شدن محصول، دو گزینه متفاوت و کاملا متضاد یکدیگرند و ما فقط حق انتخاب یکی از آنها را داریم. اگر می‌خواهیم یک زندگی بدون ریخت و پاش، بدون درد سر، بدون مزاحم، بدون مشکلات، بدون افتادن، بدون ضربه خوردن، بدون زخمی شدن، بدون شنیدن حرف های ریز و درشت، بدون تحمل اخم کردن‌ها، و بدون دیدن قیافه تلخ و زمخت دیگران را داشته باشیم باید از قید ثمره و رشد محصول زندگی‌مان بگذریم. 

در غیر این‌صورت 
رفت و آمد ریخت و پاش دارد، باید از ریخت و پاش لذت ببری. 
خانه سازی، کلوخ و آجرپاره و گرد و خاک دارد باید از آنها لذت ببری. 
خیاطی کردن سر قیچی‌های ریز و درشت دارد، باید از آنها لذت ببری. 
رابطه و دوستی‌ها، قهر و آشتی دارد باید از از آنها لذت ببری. 
کارکردن برای تامین زندگی خستگی دارد باید از آن لذت ببری. 
بچه بزرگ کردن خون و دل می‌خواهد باید از آن لذت ببری. 
عمر به کمال رساندن، پیر شدن می‌خواهد باید از پیر شدن لذت ببری. 
این زحمت‌ها و ریخت‌و‌پاش‌ها نشانه بــدی دیگران نیست، بلکه نشانه خوبی شماست که برای زندگی‌تان بهترین و شرافتمندانه‌ترین راه را انتخاب را کرده‌اید. بهترین چون محصول زیاد را برای زندگی انتخاب کرده‌اید. شرافتمندانه چون همه زحمت‌ها و مشکلات را جهت بهای انتخاب‌تان پذیرفته‌اید و از آنها گله و شکایتی ندارید. 
هیچ کشاورزی هرگز از بوی بد گاو یا آخور بهم ریخته شده شکایت نمی‌کند، زیرا می‌داند که محصول زیاد نیاز به قدرت گاو دارد و داشتن گاو نیاز به تحمل بوی نامطبوع و بهم پاشیدگی آخور دارد.
جلیل سپهر
@payamrahaee